در محیطهای صنعتی که با مواد قابل اشتعال، گازهای پرخطر و گرد و غبار انفجاری سروکار دارند، تجهیزات برقی باید دارای بالاترین سطح استاندارد و ایمنی باشند. در این میان، نقش لوله برق ضد انفجار حیاتی است. این لولهها با مقاومت مکانیکی و ساختار بدون درز خود، عایقی مستحکم برای سیم و کابلها در برابر هرگونه نفوذ گاز یا بخار قابل اشتعال فراهم کرده و حتی در صورت بروز انفجار داخلی، از گسترش آن به محیط بیرون جلوگیری میکنند. بنابراین، استفاده از لوله برق ضد انفجار در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی یک الزام حیاتی به شمار میرود.
تفاوتهای فنی و ساختاری لوله برق ضد انفجار با سایر لولهها

لوله برق ضد انفجار که معمولا از فولاد گالوانیزه بدون درز تولید میشود، از نظر فنی تفاوتهای اساسی با لولههای معمولی دارد. ساختار یکپارچه و فاقد درز این لولهها، که از شمشهای استوانهای توپر با فرآیند تراش داخلی تولید میشوند، تضمینکننده مقاومت حداکثری در برابر فشارهای بسیار بالا و نفوذ گازها است. همچنین، پوشش این محصولات به روش گالوانیزه گرم، مقاومت آنها را در برابر خوردگی و زنگزدگی در محیطهای شیمیایی و مرطوب بهطور چشمگیری افزایش میدهد. این مشخصات فنی دقیق، لوله ضد انفجار را از نمونههای پرمصرفتری مانند لوله پلیکا که از جنس PVC هستند و عمدتا برای محیطهای کمخطرتر و داخل ساختمان استفاده میشوند، متمایز میکند.
بررسی تخصصی ویژگیهای لوله برق ضد انفجار
ویژگیهای فنی و مکانیکی لولههای ضد انفجار به گونهای طراحی شدهاند که بتوانند در سختترین شرایط محیطی، ایمنی سیستمهای برقی را حفظ کرده و به عنوان آخرین خط دفاعی عمل کنند. این لولهها اغلب دارای گواهینامههای بینالمللی مانند ATEX و IECEx هستند که انطباق آنها با استانداردهای جهانی ایمنی در مناطق خطرناک (Hazardous Areas) را تایید میکند.
لیست ویژگیهای برجسته لوله برق ضد انفجار به شرح زیر است:
- عدم وجود درز (مانیسمان): ساختار یکپارچه برای جلوگیری از نفوذ کامل گازها و بخارات قابل اشتعال به داخل لوله و محفظه سیمکشی
- مقاومت در برابر فشار و حرارت بالا: طراحی شده برای تحمل موج فشار حاصل از انفجار احتمالی در داخل لوله و جلوگیری از تخریب فیزیکی
- خواص ضد الکتریسیته ساکن: جلوگیری از ایجاد جرقه الکتریکی که میتواند عامل اصلی احتراق در محیطهای گازی باشد
- مقاومت در برابر خوردگی: پوشش گالوانیزه ضخیم یا جنس فولاد ضد زنگ برای ماندگاری طولانی در معرض مواد شیمیایی، رطوبت و عوامل محیطی تهاجمی
- درجه حفاظت بالا (IP66/IP67): مقاومت کامل در برابر نفوذ گرد و غبار و آب، که خود عامل خطر در بسیاری از محیطهای صنعتی است
کاربردهای حیاتی لوله برق ضد انفجار در صنایع

کاربرد اصلی و حیاتی لوله برق ضد انفجار در مناطقی است که غلظت گازهای قابل اشتعال، بخارات، مایعات قابل احتراق یا گرد و غبار انفجاری در آنجا به حدی است که احتمال وقوع آتشسوزی یا انفجار الکتریکی وجود دارد. این مناطق، که تحت عنوان زونهای خطر (Zone Classification) دستهبندی میشوند، نیازمند تجهیزاتی با بالاترین سطح حفاظت هستند.
برخلاف لولههایی با کاربردهای عمومیتر مانند لوله برق خم سرد که اغلب در پروژههای ساختمانی برای تسهیل عبور سیمکشی و امکان خمکاری بدون حرارت بهکار میروند، لوله ضد انفجار یک تجهیز تخصصی ایمنی است. صنایع مهمی که بهطور مداوم از این لولهها بهره میبرند شامل پالایشگاههای نفت و گاز، پتروشیمی، کارخانجات شیمیایی، معادن زیرزمینی و انبار مواد منفجره یا پودرهای قابل احتراق هستند که در آنها تضمین سلامت پرسنل و پایداری عملیات تولیدی در گرو استفاده از این زیرساختهای ایمن است.
پی وی سی سمنان؛ پیشرو در تولید لولههای برق باکیفیت
شرکت پی وی سی سمنان با تکیه بر دانش فنی روز و استفاده از بهترین مواد اولیه، هم در حوزه تولید لولههای برقی پرکاربرد و استاندارد پیشتاز است و هم متعهد به ارائه محصولاتی با دوام و ایمن برای زیرساختهای حیاتی کشور میباشد. با انتخاب محصولات ما، گامی مطمئن در مسیر ارتقا سطح ایمنی و پایداری سیستمهای الکتریکی برمیدارید، زیرا کیفیت و امنیت، اصلیترین تعهد پی وی سی سمنان است.
سوالات متداول
لوله برق ضد انفجار چیست؟
لوله برق ضد انفجار یک لوله فولادی بدون درز (مانیسمان) یا گالوانیزه سنگین میباشد که برای محافظت از سیم و کابل در برابر نفوذ گازهای قابل اشتعال و مقاومت در برابر فشارهای ناشی از انفجار داخلی در محیطهای پرخطر (نفت، گاز و پتروشیمی) طراحی شده است.
مهمترین ویژگیهای فنی لوله ضد انفجار چه مواردی هستند؟
مهمترین ویژگیهای این لولهها شامل ساختار بدون درز، مقاومت بالا در برابر فشار و حرارت، قابلیت ضد الکتریسیته ساکن و پوشش گالوانیزه برای مقابله با خوردگی در محیطهای صنعتی و مرطوب است.
لولههای برق ضد انفجار در چه صنایعی کاربرد دارند؟
لولههای برق ضد انفجار به دلیل سطح ایمنی بسیار بالا، عمدتا در صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، معادن، کارخانجات شیمیایی و هر منطقهای که خطر انفجار ناشی از وجود گاز، بخار یا گرد و غبار قابل اشتعال وجود دارد، مورد استفاده قرار میگیرند.
