لوله گالوانیزه گرم

هر ساله بخش قابل توجهی از فلزات به دلیل پدیده خوردگی از بین می روند؛ به طور مثال، حدود 20 درصد از محصولات آهنی هرسال دچار خوردگی می شوند. در این میان، گالوانیزه گرم (Hot galvanizing) به عنوان یکی از روش های موثر گالوانیزاسیون اهمیت بسیاری پیدا می کند. استفاده از پوشش گالوانیزه گرم، یکی از روش های متداول برای حفاظت از مقاطع فولادی در برابر خوردگی است. این پوشش های فلزی از طریق روش هایی مانند آبکاری گالوانیزه گرم ایجاد می شوند تا فلزات را در برابر زنگ زدگی و خوردگی مقاوم سازند. با ادامه این مقاله از پی وسی سمنان همراه باشید تا بیشتر با لوله گالوانیزه گرم آشنا شوید.

لوله گالوانیزه گرم چیست؟

لوله های گالوانیزه، نوعی از لوله های فولادی هستند که با پوششی از فلز روی برای محافظت در برابر عوامل مخرب محیطی پوشانده شده اند. این نوع لوله ها برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ در آمریکا به منظور انتقال آب مورد استفاده قرار گرفتند و به دلیل مزایای فراوانشان، جایگزین مناسبی برای لوله های سربی شدند. فرایند گالوانیزاسیون این لوله ها به دو شکل گرم و سرد انجام می شود که تفاوت عمده آن ها در دمای اجرای فرآیند است. لوله های تولید شده در دمای بالا به نام لوله گالوانیزه گرم شناخته می شوند، در حالی که لوله های تولید شده در دمای پایین یا محیط، به عنوان لوله گالوانیزه سرد شناخته می شوند. هر یک از این دو نوع لوله ویژگی ها و مشخصات خاص خود را دارند.پدر روش گالوانیزه گرم لوله ها به منظور ایجاد محصولی مقاوم و اعمال پوشش محافظ، در حمام مذاب فلز روی با دمای حدود ۴۴۹ درجه سانتی گراد غوطه ور می شوند. پس از خروج از حمام، پوشش فلز روی به دلیل واکنش با اکسیژن هوا به اکسید روی تغییر ماهیت می دهد. در ادامه، این اکسید روی به دلیل واکنش با دی اکسید کربن به ماده ای به نام کربنات روی تبدیل می شود که لایه ای خاکستری و پایدار بر روی سطح فولاد ایجاد می کند.

کاربرد لوله گالوانیزه گرم

در گذشته، این نوع لوله ها برای انتقال آب مورد استفاده قرار می گرفتند. اما به دلیل محدودیت در عمر مفید، این لوله ها پس از مدتی دچار زنگ زدگی می شدند. ترکیب آهن های اکسید شده با آبی که درون این لوله ها جریان داشت، باعث تغییر رنگ آن ها به رنگ زرد می شد. علاوه بر این، زنگ زدگی باعث زبر شدن سطح داخلی لوله می شد. این شرایط تجمع باکتری ها درون لوله ها را به دنبال داشت.

به همین دلیل، در سال ۱۹۶۰ استفاده از لوله های گالوانیزه برای انتقال آب ممنوع شد. در حال حاضر این نوع لوله در سازه های فلزی، دکل های مخابراتی، محافظت از کابل های شبکه و برق، پایه فنس، انتقال آب در صنایع کشاورزی، حصارکشی در مناطق مختلف و حتی تخلیه فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرند. این لوله ها بسته به نیاز و شرایط محیطی می توانند به صورت توکار یا روکار به کار بروند.

تفاوت لوله گالوانیزه گرم و سرد

لوله گالوانیزه گرم و سرد با روش های مختلفی طراحی و ساخته می شوند. از این رو هریک از این لوله ها ویژگی های خاص خود را دارند و برای موارد متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرند.

از نظر ضخامت لایه روی

یکی از تفاوت های مهم بین لوله های برق سرد و گرم، ضخامت فلز روی آن ها است. در لوله های گالوانیزه گرم، ضخامت لایه روی معمولاً بین 35 تا 650 میکرومتر بوده، در حالی که در لوله های گالوانیزه سرد، این ضخامت معمولاً بین 5 تا 15 میکرومتر می رسد. علاوه بر این، میزان ضخامت لایه زینک در فرآیند آبکاری گرم، غیریکنواخت و در آبکاری سرد یکنواخت است. هرچه ضخامت فلز روی بیشتر باشد، مقاومت لوله های فولادی در برابر خوردگی و زنگ زدگی نیز بیشتر خواهد بود.

از نظر ظاهری

تفاوت میان لوله های گالوانیزه گرم و سرد از نظر ظاهر و رنگ نیز مشهود است. لوله های گالوانیزه سرد دارای رنگی روشن تر و سطحی صاف بدون برجستگی های روی هستند. در مقابل، لوله های گالوانیزه گرم به دلیل دمای بالای فرآیند آبکاری، ظاهری براق تر دارند، اما رنگ آن ها کدر و تیره تر است و سطحشان دارای برجستگی های ناهموار است.

نحوه پوشش لایه فلز روی

یکی دیگر از تفاوت های لوله های گالوانیزه گرم و سرد، روش پوشش دهی با فلز روی است. در روش گالوانیزه گرم، لوله ها در حمام مذاب فرو برده می شوند که باعث می شود تمام سطح فلز، حتی کوچک ترین نواحی، به طور کامل با فلز روی پوشانده شود. این فرآیند آبکاری شدن سطح داخلی لوله را نیز به دنبال دارد. در مقابل، در روش گالوانیزه سرد، تنها سطح بیرونی لوله با لایه ای از فلز روی پوشانده می شود.

از نظر طول عمر

به دلیل تفاوت در نحوه آبکاری و پوشش لایه روی، طول عمر لوله های گالوانیزه گرم و سرد متفاوت است. لوله های گالوانیزه گرم به دلیل پیوند شیمیایی قوی تر بین فلز روی و فلز پایه و ضخامت بیشتر پوشش، عمر طولانی تری دارند و به طور متوسط بین ۲۵ تا ۳۰ سال و حتی بیشتر دوام می آورند. در مقابل، لوله های گالوانیزه سرد به دلیل پوشش نازک تر فلز زینک و اتصال ضعیف تر به فلز پایه، حداکثر تا ۸ سال عمر می کنند. همچنین، شرایط استفاده و نحوه نگهداری لوله ها نیز بر طول عمر مفید آن ها تأثیر می گذارد؛ به عنوان مثال، لوله های فولادی آبکاری شده سرد که در سطح زمین و در شرایط خشک استفاده می شوند، نسبت به لوله های نصب شده در زیر زمین عمر بیشتری خواهند داشت.

از نظر قیمت

با توجه به ویژگی ها و مشخصات متفاوت لوله های فولادی گالوانیزه، قیمت این محصولات نیز با یکدیگر تفاوت دارد. لوله گالوانیزه گرم به دلیل داشتن ضخامت بیشتر فلز روی، مقاومت بیشتر و طول عمر بالاتر، قیمت بالاتری دارد. از این رو، در بلندمدت، خرید لوله گالوانیزه گرم گزینه ای مقرون به صرفه تر محسوب می شود.

پی وی سی سمنان برترین تولیدکننده لوله گالوانیزه گرم

گالوانیزه کردن به روش گرم یکی از روش های پرکاربرد و قدیمی در گالوانیزاسیون است. در این روش قطعات فولادی، با غوطه ور شدن در حمام روی مذاب، در برابر خوردگی و زنگ زدگی مقاوم می شوند. در حال حاضر در صنایع مختلف، ورق های گالوانیزه به جای فولاد ضد زنگ به کار می روند؛ زیرا این روش به لحاظ اقتصادی بسیار مناسب بوده و در تمامی صنایع کاربردهای گسترده ای دارد. شرکت پی وی سی سمنان، به عنوان بزرگترین تولیدکننده لوله های گالوانیزه در شهر سمنان، به دلیل تعهد کاری، تلاش و پشتکار، به عنوان یکی از معتبرترین تولیدکنندگان انواع لوله های گالوانیزه شناخته می شود. تیم پی وی سی سمنان آماده خدمت رسانی و همکاری با هم وطنان فعال در حوزه های مختلف است.